تداخل در سيستم های مخابراتی
تعريف تداخل
بطوركلي اثر يك انرژي ناخواسته (سيگنال ناخواسته) به علت انتشار، انعكاس يا القاي آن بر روي گيرنده سيستم مخابراتي كه به صورت قطع و وصلهاي مكرر، پايين آمدن كيفيت و دقت گيرندگي سيستم يا قطع كلي ارتباط نمايان ميشود را تداخل در سيستمهاي مخابراتي ميگويند.
منابع توليد تداخل
تداخل بوجود آمده در سيسيتم هاي مخابراتي ناشي از عوامل متفاوتي مي باشد كه اين عاملها معمولاً فرستنده هاي متفاوت( مجاز و غير مجاز) در مجاورت سيستم تحت تاثير، ميباشد.
شكل( 1 ) بطور شماتيك دياگرام كلي منابع مختلف تداخل را نشان ميدهد.
شکل (1)
وقتي هر كدام از منابع تداخلي فوق نشان داده شده اند ميزان سيگنال به نويز سيستم تحت تاثير را به كمتر از مقدار قابل قبول كاهش دهند عملياتي كه در داخل سيستم انجام ميشود دچار خطا ميگردد. اين مقدار قابل قبول براي سيگنال به نويز توسط طراح سيستم تعيين مي شود و طراحي سيستم را بر اساس آن انجام ميدهد كه ممكن است در سيستمهاي ارتباطي مختلف، اين مقدار متفاوت باشد. عامل تداخلي [a] در شکل فوق يك سيگنال با توان بالا و مربوط به سيستمهاي پخش تلويزيوني مي باشد. [b] موج مايكرويو منتشر شده و نشتي از وسايلي كه در اين رنج كار ميكنند. [c] يك سيستم مشابه هست كه سيگنال فرستنده آن مستقيماً به گيرنده سيستم تحت تاثير ميرسد. موارد [d] ،[e] و [f] اشاره ميكند به سيگنالهايي كه بواسطه انعكاسها از طريق گلبرگهاي پشتي و كناري مربوط به پترن آنتن بر روي سيستم تاثير مي گذارند.
انواع مكانيزم هاي تداخل
تداخل فركانسهاي راديويي به صورت يكي از مكانيزم هاي زير مي باشد كه منشا آنها در بعضي مربوط به تجهيزات و در بعضي ديگر مربوط به غيرخطي عمل كردن در بخشي از سيستم ميباشد. براي روشن شدن موضوع، از اين به بعد در بخشهاي بعدي سيستم فرستنده گيرنده خود را با حرف A و بقيه فرستنده-گيرنده ها را با حروف B و C و … نمايش ميدهيم.
برای دانلود کامل مقاله تداخل در سيستم هاي مخابراتي کلیک کنید