آموزش کاربری بیسیم
قدیمی‌ترین ارتباط بی سیم به دوران ماقبل دنیای مدرن باز می‌گردد که از دود، آتش، پرچم، و غیره برای انتقال پیام در فواصل دور استفاده می‌شد. نظریه ریاضی امواج الکترومغناطیسی توسط ماکسول در سال ۱۸۷۳ میلادی پیشنهاد شد. هاینریش هرتز در سال ۱۸۸۷ میلادی وجود این امواج را نشان داد. مخابرات بیسیم رادیویی حدود سال ۱۸۹۷ میلادی توسط گولیلمو مارکونی ابداع شد.مارکونی موفق به ارسال تلگراف بیسیم برای حرف S در فاصله حدود سه کیلومتری شد. تلگراف بیسیم برای اولین بار توسط ارتش انگلستان در آفریقای جنوبی در سال ۱۹۰۰ مورد استفاده قرار گرفت. نیروی دریایی انگلیس از دستگاه مارکونی برای مکالمه میان کشتی‌هایش استفاده کرد. تا سال ۱۹۰۱ میلادی پوشش رادیویی در سرتاسر اقیانوس آتلانتیک فراهم شده بود. از آنجایی که دریانوردان اولین مشتریان تلگراف بیسیم بودند، ارتباط بیسیم تا سال ۱۹۱۲ میلادی که کشتی تایتانیک از آن برای ارسال پیام کمک استفاده کرد مرسوم شده بود. در سال ۱۹۰۶ میلادی رادیو با مدولاسیون دامنه توسط رجینالد ابری فسندن برای ارسال موسیقی ابداع شد. در سال ۱۹۱۸ میلادی ادوین هاوارد آرمسترانگ گیرنده سوپرهترودین را اختراع کرد که با استفاده از آن اولین مخابره رادیویی در سال ۱۹۲۰ میلادی در شهر پیتسبورگ انجام پذیرفت. در سال ۱۹۲۱ میلادی برای اولین بار دستگاه همراه بیسیم زمینی توسط پلیس دیترویت مورد استفاده قرار گرفت. در سال ۱۹۲۹ ولادیمیر زورکین اولین آزمایش ارسال تلویزیونی را انجام داد. در سال ۱۹۳۳ میلادی ادوین هاوارد آرمسترانگ مدولاسیون فرکانس را کشف کرد. اولین سیستم تلفن همراه برای عامه مردم در سال ۱۹۴۶ میلادی در پنج شهر آمریکا راه اندازی شد. این سامانه نیمه دو طرفه بود و از ۱۲۰ کیلوهرتز طول موج اف‌ام استفاده می‌کرد. در سال ۱۹۵۸ ارسال ماهواره SCORE شروع عصر مخابرات ماهواره‌ای را رقم زد. در حدود اواسط دهه ۱۹۶۰ میلادی، پهنای باند اف‌ام به ۳۰ کیلوهرتز کاهش داده شده بود. در دهه ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ رادیو ترانک اتوماتیک پیشنهاد شد که بوسیله آن سامانه کاملا دوطرفه پیشنهاد شد. در دهه ۱۹۷۰ میلادی مفهوم مخابرات سلولی همراه در آزمایشگاه‌های بل پیشنهاد شد. در دهه ۱۹۸۰ سامانه‌های نسل اول، دهه ۱۹۹۰ سامانه‌های نسل دوم استفاده شدند. در طی قرن بیستم میلادی گونه‌های مختلفی از سامانه‌های بیسیم بوجود آمده و بعدها رو به زوال گذاشتند.
سازمان تنظيم مقررات و ارتباطات رادیویي
سازمان تنظيم مقررات و ارتباطات راديويي با استناد به ماده 7 قانون وظايف واختيارات وزارت ارتباطات و فنآوري اطلاعات مصوب 19/9/1382 مجلسشوراي اسلامي ازتجميع معاونت امور مخابراتي وزارت ارتباطات و فنآوري اطلاعات و اداره كل ارتباطاتراديويي، به منظور ايفاي وظايف و اختيارات حاكميتي، نظارتي و اجرايي در بخش تنظيممقررات و ارتباطات راديويي وابسته به وزارت ارتباطات وفنآوري اطلاعات تاسيس شده است. اين سازمان يك نهاد مستقل قانونگذار و نظارتي است كه نقش آن رقابتي كردن بازارارائه خدمات مخابراتي و بالا رفتن كيفيت خدمات آنهاست. ميزان اهميت و نقش به سزاياين نهاد در رونق بخش خصوصي از وظايفي كه برمبناي اساسنامه برعهده آن گذاشته شده است مشخص مي‌باشد.
یکی از وظایف این سازمان تخصیص فرکانس به ارگانها و سازمان های درخواست کننده خدمات فرکانسی می باشد. در خصوص استفاده از بستر رادیو بیسیم در باند (VHF (MHz300MHz-30 ( که در حال حاضر شرکت توزیع برق مازندران از این باند استفاده می نماید ) با توجه به محدودیت این پهنای باند، سازمان تنظیم مقررات مسوولیت هماهنگی میان ارگان ها و تخصیص این فرکانس ها را بر عهده دارد.
